Ένα κρύο χειμωνιάτικο σούρουπο, ο ζωγράφος Ηρακλής Κομνηνός φτάνει δύσκολα σε μια απομονωμένη σπηλιά στη Βαράσοβα· ένα αφιλόξενο, τραχύ βουνό, κάπου στη νότια Αιτωλία. Εκεί, έχει το ασκητήριό του -για πάνω από είκοσι χρόνια- ο τυφλός γέροντας Μιχαήλ και του ανακοινώνει κυνικά ότι θα τον σκοτώσει.

Αρχίζει να του εξηγεί τους λόγους που θα διαπράξει το έγκλημα, μέσα από την αφήγηση της ζωής του, η οποία περιλαμβάνει άλλους έξι φόνους. Η ιστορία του ξεκινά τη δεκαετία του ’50 και είναι η πορεία της μεγαλοαστικής οικογένειάς του μέσα στον χρόνο. Με μια περιγραφή επική, κοσμοπολίτικη, ζοφερή και υπαρξιακή, ξεναγεί τον ασκητή και τον αναγνώστη στην προσωπική του κόλαση, που ξεκίνησε στα παιδικά του χρόνια.

Βήμα-βήμα, παρουσιάζει επτά διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων που συγκλίνουν σε μία και που τον έσπρωξαν στην απελπισία, την καταστροφή και εν τέλει στο έγκλημα. Όλα έχουν αφετηρία ένα βασανιστικό, ανίερο μυστικό που στοιχειώνει τη σχέση με τον πατέρα του. Στο θολωμένο μυαλό του ο θάνατος μοιάζει ιδανική λύση, συνδεδεμένος με έναν εφιάλτη που τον ταλαιπωρεί τα βράδια. Έτσι, ξεκινά μια σκυταλοδρομία φόνων, με σκοπό να την ολοκληρώσει σκοτώνοντας τον γέροντα μοναχό. Ως παθιασμένος ζωγράφος, δεν παραλείπει να δώσει την εικαστική πινελιά όταν σκοτώνει κάποιον, σκηνοθετώντας τον χώρο του εγκλήματος ως έργο τέχνης, με πηγή έμπνευσης διάσημα έργα ζωγράφων, δημιουργώντας κάθε φορά ένα tableau mort.